جوشکاری الکترود دستی چیست؟
جوشکاری الکترود دستی چیست؟
یکی دیگر از روش های جوشکاری، جوشکاری دستی الکترود است که به آن جوشکاری قوس فلزی یا قوس دستی نیز هم می گویند. در این روش فلزات را با استفاده از یک الکترود مصرفی به یک دیگر متصل می کنند.در این مقاله به جوشکاری الکترود دستی چیست؟ | انواع تجهیزات جوش قوس دستی می پردازیم.
هنگامی که نوک الکترود با قطعه کار تماس پیدا می کند جریان برق از الکترود به فلز منتقل می شود و باعث ایجاد یک قوس الکتریکی بین قطعه کار و الکترود می شود که این کار باعث ذوب شدن فلز و الکترود می شود که این امر منجر به تشکیل حوضچه جوش می شود.
به طور همزمان پوشش شار الکترود نیز مصرف می شود و یک لایه محافظ از گاز محافظ را روی حوضچه جوش ایجاد می کند تا از جوش در برابر آلودگی هوای جوی محافظت کند؛ علاوه بر این موضوع پوشش شار یک لایه سرباره نیز روی محل جوش تشکیل می دهد که بعد از سرد شدن محل جوشکاری میتوان آن را با ابزاری های مخصوص برداشت و محل جوشکاری را تمیز کرد.
جوشکاری SMAW (جوشکاری الکترود) را نباید با FCAW (جوشکاری توپودری) یکسان شمرد؛ با توجه به اینکه این دو مدل شباهت های زیادی باهم داردند. در هر دو فرآیند، شار الکترودها از فلز جوش مذاب در برابر آلودگی محافظت می کند و لزوما نیازی به گاز محافظ ندارند؛ تفاوت این دو فرایند در طراحی الکترودهای آن هاست.
این جوشکاری مناسب جوش دادن فلزات ضخیم است. با استفاده از این روش می توان فولاد، فولاد ضدزنگ، کروم، آلیاژهای برپایه نیکل، فولاد نرم و آلومینیوم را جوش داد. فلزاتی مثل زیرکونیوم و تیتانیوم و… را نمیتوان با این روش جوش داد به دلیل اینکه خواص گاز محافظ برای محافظت از حوضچه جوش این فلزات در برابر آلودگی کافی نمی باشد.
از این جوشکاری میتوان در زیر آب نیز استفاده کرد بدون اینکه کیفیت جوش کاهش پیدا کند. از دیگر ویژگی ها می توان به این موضوع اشاره کرد که میتوانیم فلزاتی که زنگ زده هستند یا دارای پوشش رنگ هستند را بهم جوش بدهیم.
الکترود جوشکاری:
نوع الکترود جوشکاری یکی از عوامل تعیین کننده در کیفیت جوش است. به طور کلی الکترود ها از از یک میله با آلیاژهای مختلف و یک پوشش که به آن شار می گوییم تشکیل شده اند.
برای انتخاب الکترود مناسب باید به خواص فلز پایه، استحکام کششی، جریان جوش، ضخامت فلز پایه، موقعیت جوشکاری، مشخصات الکترود و شرایط کاری توجه کنیم تا بتوانیم الکترود مناسب جوش خود را داشته باشیم.
انجمن و سازمان جوشکاری آمریکا، الکترود ها رو براساس حروف و اعدادی طبقه بندی کرده است که میتوان با دانستن معنی حروف و اعداد حک شده روی الکترود، الکترود مناسب را انتخاب کنیم.
حرف E به معنای الکترود است و دو رقم اول بعد از این حرف استحکام کششی الکترود و رقم سوم توانایی جوشکاری در موقعیت های متفاوت و رقم چهارم نوع پوشش و نوع جریان جوشکاری را مشخص می کند.
الکترود ها به طور کلی به 3 دسته تقسیم می شوند:
الکترود های سلولزی:
در پوشش خود مقدار سلولز بالایی دارند که برای نفوذ عمیق قوس و سرعت جوش بالا (سرعت سوختن بالا) مناسب هستند. از این الکترود ها میتوان در همه موقعیت ها استفاده کرد.
الکترود های روتیل:
حاوی مقادیر بالایی از اکسید تیتانیوم (روتیل) در پوشش خود هستند. این ماده به پاشش کمتر، ظاهر جوش خوب و عملکرد قوس ثابت کمک می کند.
تقریبا در هر موقعیتی می توان از این الکترود استفاده کرد و هم با منبع جریان مستقیم و هم با منبع جریان متناوب میتوان این الکترود را ذوب کرد. سرباره این الکترود مایه و چسبناک است که به راحتی میتوان آن را در پایان جوشکاری حذف کرد.
الکترودهای پایه:
در پوشش خود مقدار زیادی کلرید کلسیم و کربنات کلسیم دارند. از این الکترودها برای جوش هایی که نیاز به خواص مکانیکی خوب و مقاومت در برابر ترک دارند استفاده می شود. مناسب همه موقعیت های جوشکاری هستند و در موقعیت های عمودی و بالای سر بسیار مفید هستند. این الکترودها سرعت جوش بالایی دارند به خاطر اینکه سرباره آن ها به سرعت خنک می شود.
الکترودهای پودرفلزی دارای یک پوشش شار با پودر آهن هستند تا جریان بالاتری را ایجاد کنند. در مقایسه با الکترودهای بدون پودر آهن دارای نرخ رسوب و کارایی بالاتری هستند.
