جوش بریزینگ چیست؟

جوش بریزینگ چیست؟ همه چیز درباره یکی از روش‌های پرکاربرد اتصال فلزات

جوش بریزینگ یکی از روش‌های اتصال فلزات است که در آن از یک فلز پرکننده با نقطه ذوب پایین‌تر نسبت به فلزات پایه استفاده می‌شود. برخلاف جوشکاری ذوبی که در آن فلزات اصلی تا نقطه ذوب حرارت داده می‌شوند، در جوش بریزینگ فلزات پایه فقط تا دمایی حرارت داده می‌شوند که فلز پرکننده ذوب شود و بین درزها نفوذ کند.

این روش به دلیل دقت بالا، عدم تغییر شکل قطعات و امکان اتصال فلزات ناهمجنس، در صنایع مختلفی مانند خودروسازی، تهویه مطبوع، الکترونیک و ساخت ابزارآلات کاربرد دارد.

تفاوت جوش بریزینگ با لحیم‌کاری و جوشکاری معمولی

جوش بریزینگ معمولاً با لحیم‌کاری سخت (Hard Soldering) شناخته می‌شود. اگرچه شباهت‌هایی با لحیم‌کاری و جوشکاری ذوبی دارد، اما تفاوت‌هایی اساسی بین آن‌ها وجود دارد:

• نقطه ذوب پرکننده: در جوش بریزینگ، فلز پرکننده معمولاً بالای ۴۵۰ درجه سانتی‌گراد ذوب می‌شود، در حالی‌که در لحیم‌کاری نرم این عدد کمتر است.

• عدم ذوب فلز پایه: در جوش بریزینگ برخلاف جوشکاری ذوبی، فلز پایه ذوب نمی‌شود.

• نوع اتصال: اتصال در جوش بریزینگ از طریق نفوذ و کشش سطحی فلز ذوب شده بین سطوح ایجاد می‌شود.

مزایای استفاده از جوش بریزینگ

استفاده از جوش بریزینگ نسبت به سایر روش‌های اتصال فلزات مزایای زیادی دارد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. امکان اتصال فلزات غیرهمجنس مانند مس به فولاد یا آلومینیوم به برنج.

2. نیاز به حرارت کمتر در مقایسه با جوشکاری سنتی.

3. کاهش تنش‌های حرارتی و تغییر شکل قطعه به دلیل دمای کمتر عملیات.

4. ایجاد اتصالات تمیز، مقاوم و دقیق که نیاز به پرداخت کمتری دارند.

5. قابلیت تولید انبوه در خطوط اتوماتیک صنعتی.